MOC UMYSŁU...

Streszczenie umysłu wchodzącego do Mózgu.

Ostatnio, szukając sposobu na pocieszenie drogiego przyjaciela, znalazłem te słowa w starym notatniku, ale ich nie ma udało się namierzyć źródło. Są to fragmenty znacznie dłuższego artykułu, napisanego przez kilku lekarzy lat temu, który opisuje coś, co nazwał „umysłem torującym sobie drogę przez uszkodzony mózg”. Zdecydowałem podziel się tym z wami, aby uczcić pamięć mojego starego przyjaciela, który zmagał się z tymi problemami pod koniec swojego życia i który odszedł, zanim zdążyłem się z nim tym podzielić... Tom LeDuc

W sobotę rano wlewało się słońce, gdy sprawdzałem pokój. Łóżko było na wysokości klatki piersiowej, zaścielone i puste czyste, świeże prześcieradła na winylowym materacu. Kiedy odwróciłem się, żeby wyjść, zostałam zablokowana przez pielęgniarkę, starszą Irlandkę z żałosnym wyrazem twarzy. Zaopiekowała się Davidem zeszłej nocy.

– Obudził się, wiesz, doktorze – zaraz po twoim wyjściu – i pożegnał się z nimi wszystkimi. Jakbym dobrze do ciebie mówił. tutaj. Jak cud. Rozmawiał z nimi, głaskał je i uśmiechał się przez około pięć minut. Potem znowu wyszedł i przeszedł w ciągu godziny”.

Dwa tygodnie później zobaczyłem Carol w holu. Było tłoczno i bardzo publicznie. Ale przed jej ostatnim „Niech cię Bóg błogosławi” I nie mógł powstrzymać się od pytania: „Uh. Carol, czy…?”. Znała moje pytanie. Z szerokim, porozumiewawczym uśmiechem skinęła głową i powiedział: „O tak, z pewnością to zrobił”. A ja jej wierzyłem.

Ale to nie mózg Davida obudził go w ten piątek, żeby się pożegnać. Jego mózg był już zniszczony. Przerzuty nowotworowe nie tylko zajmują miejsce i naciskają na rzeczy, pozostawiając cały mózg. Właściwie przerzuty wymienić tkankę. Tam, gdzie rośnie to szare coś, po prostu nie ma mózgu.

To, co obudziło mojego pacjenta w ten piątek, to po prostu jego umysł, torujący sobie drogę przez uszkodzony mózg, ostatni akt ojca pocieszyć swoją rodzinę. Umysł jest wyjątkowo osobistą domeną myśli, snów i niezliczonych innych rzeczy, takich jak wolę, wiarę i nadzieję. Te piękne rzeczy są tak realne jak skały i woda, ale podobnie jak umysł są nieważkie i nieważkie niewidoczny, może nawet ponadczasowy. Materiałoznawstwo stroni od tych rzeczy, nazywając je epifenomenami, programami działa na komputerze, melodie na pianinie. Tego zrozumienia nie można zignorować; wydaje się, że nie ma zbyt wiele do zrobienia Ziemia bez fizycznego mózgu. Ale wiem, że to zrozumienie też nie jest pełne.

Widzę, że umysł cały czas stawia na swoim, gdy rzeczywistość fizyczna rzuca mu wyzwanie. U pacjenta uparcie pracuje rehabilitacja po operacji, u dziecka ćwiczącego na instrumencie lub walczącego o stworzenie umysłu lub woli, wyraźnie oddzielić, unosi się pod maszynerią, popychając ją do celu. Wspaniale jest widzieć takie namacalne dowody ta piękna rzecz ma władzę nad zwykłymi skupiskami cząstek, które, jakkolwiek ładne, w końcu zlepią się inaczej i zniknąć.

Opisuje swoją frustrację, że cuda nauk medycznych nie mogą znaleźć umysłu w ten sposób..."Jak nasz własny obraz w nieruchomej wodzie, jakkolwiek ostry, kiedy sięgniemy po niego, po prostu się rozpuszcza… Nie mogę zignorować wewnętrzny dowód mojego własnego umysłu. To byłaby hipokryzja. Co gorsza, tchórzostwem byłoby ich ignorować okazjonalne pojawianie się duchów innych – umysłów odsłoniętych, w nagiej cnocie, jak pożegnanie Dawida”.